Сzy można sobie wyobrazić, żeby w roku 1939 po pierwszym wrzesnia w Polsce prowadzila relacje stacja telewizijna z Niemiec? Czy to jest możłiwe żeby rosyjska propagandowa telewizja mówila w Berlinie zachodnim w czas wzniesienia muru berlińskiego? W Ukrainie taka sytuacja teraz na stale. Jesteśmy pomyslowo okupowani przez russki mir i to są konsekwencji. Wczoraj zapalił się Inter – rosyjska telewizja, dzialająca w Ukrainie w takim poziomie że można sobie pomyślić iż Kijow już zajęty przez wojsko rosyjske oraz ukraińskie ustawy prawne już nie są czynne w Kijowie. Dla czego tak jest. Kiedy by ukraińskie urzędniki spęlniali swoi obowiązki wedlug regulaminu – Inter już dawno zostal by zamknięty.
Jednak dla czego palić? Są mnóstwo dowodow do zamknięcia tego ośriodku nienawiśći przez decyzje sądu!
Nienawiść do Ukrainy, do języka ukraińskiego, do bochaterów ukriaińskich – to wszystko są Inter.
Podpalić te biuro mogli wyłącznie wlasćićieli w ramach prowokacji. Jak to było w Gliwice w roku 1939.
Zresztą, smród Intera można znałeść na wszystkich ukraińskich stacjach radiowo-tełewizijnych. Z kolei, do pracy na Lwówskiej telewizji ZIK został przyjęty niejaki Borys Ivanow, jako redaktor. Wczesniej byl redaktorem na TV Inter. Za moje proste pytanie (czy chcze pan Borys działać jako dziennikarz na ZIKu czy będe działać jak na Interze?) został wyrzuczony z pracy. Więc nie Interem jedynym słynny są media ukraińskie. Jednak podpałono wyłąśnie Inter. Dla tego, że taka decyzja ewentualnie zostala przyjęta wlaśćicieliami. Przepraszam za mój polski na piśmie. Będe wdieczny za uwagi w komentarzach dotyczącze właśnie prawidlowośći języka polskiego na piśmie.
Цей портал існує за гроші читачів, слухачів, глядачів. У власника сайту, Олександра Івахнюка, завжди є можливість взяти гроші у одного спонсора і дути у його дудку, як це роблять більшість медіа стосовно своїх власників. Якщо ви бажаєте, щоб хоча б одне медіа у нашій країні працювало на читачів – перекажіть гроші за цими реквізитами. Навіть мінімальна сума буде для авторів сайту свідченням того, що їхня робота потрібна і треба продовжувати у цьому ж руслі.